Zijn intramurale investeringen wel de oplossing voor Wonen en zorg?
€ 600 miljoen voor terugkeer intramuraal verzorgingshuis, maar welk probleem lossen we daar eigenlijk mee op…?
Het hoofdlijnenakkoord stelt dat structureel een bedrag van € 600 miljoen beschikbaar komt voor investeringen in betere ouderenzorg en verzorg- en verpleegplekken. In Goedemorgen Nederland van NPO1 gaf BBB-voorvrouw Caroline van der Plas eerder aan dat de PVV en BBB daar hard voor hebben gestreden. Waar kennen we dat bedrag van € 600 miljoen ook alweer van?
Structureel bedrag voor betere ouderenzorg en verzorg- en verpleegplekken
Even terug naar 5 december 2023. Het wetsvoorstel voor de terugkeer van de verzorgingshuizen van PVV en BBB wordt ingediend. De structurele kosten worden ingeschat op € 600 miljoen, wat het saldo is van € 2,6 miljard extra uitgaven en besparingen van bijna € 2 miljard (eigen bijdrage Wlz, minder kosten voor Wmo en Zvw). Met deze per saldo € 600 miljoen is het idee om de zorgindicaties VV2 en VV3 weer intramuraal beschikbaar te maken.
Welk probleem lossen intramurale investeringen op?
Welk probleem lost het investeren van € 600 miljoen per jaar in het intramuraal aanbieden van VV2 en VV3 dan op? Mijn eerlijke antwoord: ik heb geen idee. Het wetsvoorstel beschrijft dat clustering van zorgvragers de effectiviteit van zorgprofessionals vergroot. Dat klinkt logisch, maar waarom moet dat dan intramuraal?
Daarnaast schetst het wetsvoorstel een verzorgingshuis met activiteiten en sociale contacten tussen bewoners. Ook dat klinkt mooi, maar waarom moet dat dan intramuraal? En gaan we sneller en meer bouwen als de intramurale bekostiging terugkomt? Het zou kunnen, maar voor veel minder dan € 600 miljoen per jaar kan je een prima subsidieregeling bedenken die de meerkosten van zorggeschikte woonvormen dekt. En veel van die moderne woonvormen sluiten naar mijn idee toch echt beter aan bij de wensen van ouderen dan het klassieke verzorgingshuis met het – even kort door de bocht – ‘one size fits no one’ aanbod. En als we dan toch doelgericht gaan subsidiëren: misschien moet je die regeling ook wel openstellen voor beleggers in het toch al gereguleerde middensegment, zodat je gemakkelijker gebruik kunt maken van de kennis en het kapitaal van deze partijen.
Geen 600 miljoen per jaar, maar eenmalig 960 miljoen
Tot slot voor de rekenaars een ‘achterkant bierviltje’: de Stimuleringsregeling Zorggeschikte Woningen dekt nu maximaal € 17.500 van circa € 24.000 aan extra investeringsuitgaven. De totale opgaven in het Programma wonen en zorg voor ouderen bedraagt 40.000 verpleegzorggeschikte woningen. Als je al deze woningen met volledige subsidiëring van de meerkosten wilt realiseren, dan kost dit niet € 600 miljoen per jaar maar eenmalig € 24.000 x 40.000 = € 960 miljoen. Klinkt als een koopje, toch?
Zelf aan de slag met een opleiding?
Wilt u meer inzicht ontwikkelen in de verschillende vastgoedproducten, concepten en rendementen in wonen en zorg? Bekijk de training ‘De businesscase van zorgvastgoed’ of neem contact op met Michiel Majoor.
