Vier uur in een verouderingspak
Tijdens het seminar Finance Ideas Talks deelden sprekers uit verschillende sectoren hun inzichten, ervaringen en initiatieven over Wonen en zorg. Dit jaar was er een speciale gast aanwezig, ‘GERT’, een Age Simulation Suit. Max van Son en Geertjan Vrolijk, de dragers van deze pakken, lichtten toe dat het pak is ontwikkeld om te helpen in de besluitvorming van projecten waarbij ouderen de doelgroep zijn.
Dat Max en Geertjan trager en moelijker zouden bewegen, hadden ze wel verwacht. Maar het bracht ook een aantal inzichten die ze vooraf niet zagen aankomen. Deze delen ze graag.
Waarom een verouderingspak?
Met ons team Wonen en zorg zijn we elke dag bezig met de grote vergrijzingstrend. Dat we allemaal ouder worden en steeds langer zelfstandig thuis wonen, betekent dat we onze gebouwde omgeving anders in moeten richten. Om tegemoet te komen aan die veranderende vraag moeten volgens het programma Wonen en zorg voor ouderen een derde van de nieuw te bouwen woningen ouderenwoningen zijn.
De Amerikaanse universiteit MIT onderzoekt dit thema door middel van een verouderingspak genaamd AGNES. De E in AGNES staat voor empathie. Het pak heeft als doel om de dragers zich in te laten leven in ouderen. Door te ervaren hoe het is om met ouderdomsbeperkingen door het leven te gaan, neem je betere beslissingen over de woning, het woongebouw en de woonomgeving van die oudere. Het lukte helaas niet om AGNES naar Nederland te halen, maar de onderzoekers van MIT wezen ons wel op een Europese versie, genaamd GERT.
Vijf lessen van het dragen van het ouderdomspak
Tijdens Finance Ideas Talks droegen wij deze pakken. Het plan bestond uit twee delen: voor de pauze droegen we de ‘light’ versie. Om de enkels, polsen, buik en rug werd verzwaring aangebracht en de beweging van onze knieën, ellebogen, nek en handen werd beperkt. Daarnaast droegen we een skibril met een coating die het zicht licht beperkte. Na de pauze droegen we een andere bril die het zicht zwaar beperkte en kwam er een gehoorbeschermer en tremor-simulatie (Parkinson) van de handen bij. Kort gezegd: voor de pauze waren we 70+, na de pauze werd dat 85+. Voor en na de pauze liepen wij rond om vragen op te halen met de microfoon. Op deze manier kon ook de zaal meemaken wat de impact van de lichte en zware variant van het ouderdomspak was op twee toch enigszins vitale jonge mannen.
1. Je bent je bewuster van de onmogelijkheden om je heen
Bij binnenkomst viel als eerste het geprinte A4’tje met de melding “lift kapot” op. Dit zouden we normaal gesproken niet hebben opgemerkt, maar nu vroegen we ons direct af hoe we boven moesten komen. De zaal was namelijk op de bovenste verdieping van de bibliotheek op de Neude. Gelukkig vonden we snel de roltrappen.
2. Een actieve dag is erg vermoeiend
Zoals verwacht zorgde het pak ervoor dat de beweging zwaarder en moeilijker was. Het effect viel het eerste uur mee, maar naarmate de tijd vorderde begon de verzwaring zijn tol te eisen en werden de beperkingen steeds ongemakkelijker. Het simpelweg voorhouden van de microfoon terwijl iemand uit het publiek zijn vraag stelde kostte zoveel energie dat je daarna je arm moest laten rusten. Begrijpelijk dus dat ouderen aan het einde van een actieve dag erg moe zijn.
3. Slecht zicht en gehoor sluit je af van de omgeving
De extra verzwaring na de pauze was een wereld van verschil. De lichte gezichtsbeperking vormde geen probleem omdat de presentaties goed zichtbaar waren vanwege het grote scherm in de zaal. Met de extra gezichts- en gehoorbeperking werd je min of meer afgesloten van de wereld om je heen. Allebei schrokken we soms van een doodnormale beweging die we niet zagen of hoorden aankomen. Bijvoorbeeld van een tikje op de schouders of van een persoon die achterlangs kwam lopen. Ook hadden we voor de meest simpele looproutes ondersteuning nodig voor het omzeilen van obstakels zoals traptreden of stoelen.
4. Lichamelijke beperkingen zorgen voor sociale beperkingen
Afsluiting van de omgeving had niet alleen tot gevolg dat je minder bewust bent van wat er om je heen gebeurt, maar zorgde er ook voor dat je minder goed mee kon doen met de groep. Wanneer sprekers door de microfoon praatten was dat aardig te verstaan. Maar wanneer een gevatte opmerking uit de zaal ervoor zorgde dat de zaal lachte had je geen idee waar het over ging. Lach je mee om niet te laten merken dat je iets hebt gemist? We kunnen ons voorstellen dat dit ervoor zorgt dat je wat minder vaak naar bijeenkomsten met veel mensen gaat. Een inzicht dat we vooraf niet hadden verwacht.
5. Ouderen kunnen geen pak uittrekken
Na vier uur waren we blij dat het erop zat. Bij de laatste sprekers zetten we de bril of gehoorbescherming soms al af om het verhaal goed mee te kunnen krijgen. Het was een verademing om het pak na afloop uit te trekken. Voor ouderen die geen pak uit kunnen trekken is dit de dagelijkse realiteit.
Bewustwording van noodzaak andere woonomgeving
Samenvattend heeft het dragen van de ouderdomspakken ons een stuk bewuster gemaakt van het leven met beperkingen. We kunnen ons beter inleven in hoe zwaar het kan zijn voor mensen met fysieke beperkingen om de meest eenvoudige dagelijkse bewegingen uit te voeren. Het belang dat de woonomgeving hierop is afgestemd, is voor ons daarmee nog duidelijker geworden. Naast dat we dit belang vanuit casuïstiek en onze werkzaamheden in het team Wonen en zorg kenden, hebben we het nu ook ervaren. Die dimensie zorgt voor een extra stukje bewustwording.
Samenwerking in het maatschappelijke domein
Samenwerking was tijdens Finance Ideas Talks het sleutelwoord. Veel corporaties zien steeds vaker vereenzaming, verward gedrag, verwaarlozing en soms ook overlast ontstaan bij oudere huurders. Dit zijn problemen die corporaties samen met zorginstellingen kunnen oplossen. Welzijn en zorg zijn voor deze doelgroep onlosmakelijk verbonden met het wonen, maar moeten wel in een zelfstandige woning worden geleverd. Dat vraagt om nieuwe en betere samenwerkingen in het maatschappelijke domein. Tijdens de training Zorgvastgoed in perspectief staan we stil bij de ontwikkelingen binnen dit thema. We bekijken de spelers en belangen die rondom het onderwerp spelen. Wil je sparren over woonzorgvastgoed? Neem contact op met Michiel Majoor.
